အာထရာဆောင်းမှတ်တမ်းနှင့် ရှာဖွေတွေ့ရှိမှု

ဆေးဘက်ဆိုင်ရာ အာထရာဆောင်းနည်းပညာသည် စဉ်ဆက်မပြတ် တိုးတက်လာသည်ကို တွေ့မြင်ရပြီး လူနာများကို ရောဂါရှာဖွေခြင်းနှင့် ကုသခြင်းတွင် လက်ရှိတွင် အရေးပါသောအခန်းကဏ္ဍမှ ပါဝင်လျက်ရှိသည်။ အာထရာဆောင်းနည်းပညာ ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်မှုသည် 225 နှစ်ကျော်ကြာ စွဲမက်ဖွယ်ကောင်းသော သမိုင်းတွင် အမြစ်တွယ်နေပါသည်။ ဤခရီးတွင် လူနှင့်တိရစ္ဆာန်များအပါအဝင် ကမ္ဘာတစ်ဝှမ်းရှိ လူအများအပြား၏ အလှူငွေများ ပါဝင်ပါသည်။

အာထရာဆောင်း၏သမိုင်းကြောင်းကို စူးစမ်းလေ့လာပြီး အသံလှိုင်းများသည် ကမ္ဘာတစ်ဝှမ်းရှိ ဆေးခန်းများနှင့် ဆေးရုံများတွင် မရှိမဖြစ်လိုအပ်သော ရောဂါရှာဖွေရေးကိရိယာတစ်ခုဖြစ်သည်ကို နားလည်ကြပါစို့။

Echolocation နှင့် Ultrasound ၏ အစောပိုင်းအစများ

ယေဘူယျမေးခွန်းကတော့ ဘယ်သူက အာထရာဆောင်းကို ပထမဆုံးတီထွင်ခဲ့တာလဲ။ အီတလီ ဇီဝဗေဒပညာရှင် Lazzaro Spallanzani သည် အာထရာဆောင်း စစ်ဆေးမှု၏ ရှေ့ဆောင်အဖြစ် မကြာခဏ ဂုဏ်ပြုခံရသည်။

Lazzaro Spallanzani (1729-1799) သည် ဇီဝဗေဒဆိုင်ရာ ပညာရှင်၊ ပါမောက္ခ၊ နှင့် ဘုန်းတော်ကြီးတစ်ဦးဖြစ်ပြီး မြောက်မြားစွာသော စမ်းသပ်မှုများသည် လူနှင့် တိရိစ္ဆာန်များတွင် ဇီဝဗေဒလေ့လာမှုကို သိသိသာသာ အကျိုးသက်ရောက်စေခဲ့သည်။

1794 ခုနှစ်တွင် Spallanzani သည် လင်းနို့များကို လေ့လာခဲ့ပြီး ယခုအခါ echolocation ဟုလူသိများသော လုပ်ငန်းစဉ်ဖြစ်သည့် အသံထက် အသံကို အသုံးပြု၍ သွားလာကြောင်း တွေ့ရှိခဲ့သည်။ Echolocation တွင် ခေတ်မီဆေးဘက်ဆိုင်ရာ အာထရာဆောင်းနည်းပညာကို အခြေခံသည့် နိယာမတစ်ခုဖြစ်သည့် အသံလှိုင်းများကို ရောင်ပြန်ဟပ်ခြင်းဖြင့် အရာဝတ္ထုများကို တည်နေရာရှာဖွေခြင်း ပါဝင်သည်။

အစောပိုင်း Ultrasound စမ်းသပ်မှုများ

Gerald Neuweiler ၏ *Bat Biology* စာအုပ်တွင် အလင်းရင်းမြစ်မရှိဘဲ အမှောင်ထဲတွင် မပျံသန်းနိုင်သော ဇီးကွက်များနှင့် Spallanzani ၏ စမ်းသပ်မှုများကို ပြန်ပြောပြသည်။ သို့သော်လည်း လင်းနို့များနှင့် တူညီသော စမ်းသပ်မှုကို ပြုလုပ်သောအခါတွင် ၎င်းတို့သည် အခန်းတွင်း၌ပင် အတားအဆီးများကို ရှောင်ရှားကာ စိတ်ချလက်ချ ပျံသန်းသွားကြသည်။

Spallanzani သည် “အနီရောင်ပူပြင်းသော ဆေးထိုးအပ်များ” ကိုအသုံးပြု၍ လင်းနို့များကို မျက်စိကွယ်စေသည့် စမ်းသပ်မှုများကိုပင် ပြုလုပ်ခဲ့သော်လည်း ၎င်းတို့သည် အတားအဆီးများကို ဆက်လက်ရှောင်ရှားခဲ့ကြသည်။ ဝိုင်ယာကြိုးများတွင် ခေါင်းလောင်းများပါ၀င်သောကြောင့် ၎င်းကိုဆုံးဖြတ်ခဲ့သည်။ လင်းနို့များ၏ နားရွက်များကို ကြေးဝါပြွန်များဖြင့် ပိတ်ဆို့လိုက်သောအခါ ၎င်းတို့သည် ကောင်းမွန်စွာ သွားလာနိုင်မှု ပျောက်ဆုံးသွားကာ လင်းနို့များသည် လမ်းကြောင်းအတွက် အသံကို အားကိုးကြောင်း ကောက်ချက်ချနိုင်ခဲ့ကြောင်းလည်း ၎င်းက တွေ့ရှိခဲ့သည်။

Spallanzani သည် လင်းနို့များပြုလုပ်သော အသံသည် တိမ်းညွှတ်ရန်အတွက်ဖြစ်ပြီး လူ၏အကြားအာရုံကို ကျော်လွန်နေကြောင်း မသိသော်လည်း လင်းနို့များသည် ၎င်းတို့၏နားများကို အသုံးပြု၍ ပတ်ဝန်းကျင်ကို ရိပ်မိစေရန် မှန်ကန်စွာ ကောက်ချက်ချခဲ့သည်။